Jeremiah 50

CHAPTER 50

The Word against Babylon

1ο λόγος κυρίου ον ελάλησεν επί Βαβυλώνα και επί γην Χαλδαίων εν χειρί Ιερεμίου του προφήτου 2αναγγείλατε εν τοις έθνεσι και ακουστά ποιήσατε άρατε σημείον και ακουστόν ποιήσατε και μη κρύψητε είπατε εάλωκε Βαβυλών κατησχύνθη Βήλ παρεδόθη Μαιρωδάχ ησχύνθησαν τα γλυπτά αυτών παρεδόθη τα είδωλα αυτών 3ότι ανέβη επ΄ αυτήν έθνος από βορρά ούτος θήσει την γην αυτής εις αφανισμόν και ουκ έσται ο κατοικών εν αυτή από ανθρώπου και κτηνους 4εσαλεύθησαν και επορεύθησαν εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρώ εκείνω λέγει κύριος ήξουσιν οι υιοί Ισραήλ αυτοί και οι υιοί Ιούδα επί το αυτό βαδίζοντες και κλαίοντες πορεύσονται τον κύριον θεόν αυτών ζητούντες 5έως Σιών ερωτήσουσι την οδόν ώδε γαρ το πρόσωπον αυτών δώσουσι και ήξουσι και καταφεύξονται προς κύριον διαθήκη γαρ αιώνιος ουκ επιλησθήσεται 6πρόβατα απολωλότα εγενήθη ο λαός μου οι ποιμένες αυτών έξωσαν αυτούς επί τα όρη απεπλάνησαν αυτούς εξ όρους επί βουνόν ώχοντο επελάθοντο κοίτης αυτών 7πάντες οι ευρίσκοντες αυτούς ανήλισκον αυτούς οι εχθροί αυτών είπον μη ανώμεν αυτούς ανθ΄ ων ήμαρτον τω κυρίω νομή δικαιοσύνης τω συναγαγόντι τους πατέρας αυτών ο κύριος 8απαλλοτριώθητε εκ μέσου Βαβυλώνος και από γης Χαλδαίων και εξέλθετε και γένεσθε ώσπερ δράκοντες κατά πρόσωπον προβάτων 9ότι ιδού εγώ εγείρω επί Βαβυλώνα συναγωγάς εθνών μεγάλων εκ γης βορρά και παρατάξονται αυτή εκείθεν αλώσεται ως βολίς μαχητού συνετού ουκ επιστρέψει κενή 10και έσται η Χαλδαία εις προνομήν πάντες οι προνομεύοντες αυτήν εμπλησθήσονται λέγει κύριος 11ότι ηυφραίνεσθε και κατεκαυχάσθε διαρπάζοντες την κληρονομίαν μου διότι εσκιρτάτε ως βοϊδια εν βοτάνη και εκερατίζετε ως ταύροι 12ησχύνθη η μήτηρ υμών σφόδρα ενετράπη η τεκούσα υμάς ιδού εσχάτη εθνών έρημος και άβατος 13από οργής κυρίου ου κατοικηθήσεται και έσται εις αφανισμόν πάσα και πας ο διοδεύων διά Βαβυλώνος σκυθρωπάσει και συριεί επί πάσαν την πληγήν αυτής 14παρατάξασθε επί Βαβυλώνα κύκλοθεν πάντες τείνοντες τόξον τοξεύσατε επ΄ αυτήν μη φείσησθε επί τοις τοξεύμασιν υμων οτι τω κυριω ημαρτεν 15και κατακρατήσατε αυτήν παρελύθησαν αι χείρες αυτής έπεσον αι επάλξεις αυτής κατεσκάφη το τείχος αυτής ότι εκδίκησις παρά του θεού εστιν εκδικήσατε επ΄ αυτήν καθώς εποίησε ποιήσατε αυτή 16εξολοθρεύσατε σπέρμα εκ Βαβυλώνος κατέχοντα δρέπανον εν καιρώ θερισμού από προσώπου μαχαίρας Ελληνικής έκαστος εις τον λαόν αυτού αποστρέψουσι και έκαστος εις την γην αυτού φεύξεται 17πρόβατον πλανώμενον Ισραήλ λέοντες έξωσαν αυτόν ο πρώτος έφαγεν αυτόν βασιλεύς Ασσούρ και ούτος ύστερον τα οστά αυτού βασιλεύς Βαβυλώνος 18διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ εκδικώ επί τον βασιλέα Βαβυλώνος και την γην αυτού καθώς εξεδίκησα επί τον βασιλέα Ασσούρ 19και αποκαταστήσω τον Ισραήλ εις την νομήν αυτού και νεμήσεται εν τω Καρμήλω και εν Βασάν και εν όρει Εφραϊμ και εν τω Γαλαάδ και εμπλησθήσεται η ψυχή αυτού 20εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρώ εκείνω λέγει κύριος ζητήσουσι την αδικίαν Ισραήλ και ουχ υπάρξει και τας αμαρτίας Ιούδα και ου μη ευρεθώσιν ότι ίλεως έσομαι τοις υπολελειμμένοις 21επί της γης πικρώς επίβηθι επ΄ αυτήν και επί τους κατοικούντας εν αυτή εκδίκησον μαχαίρα και αφάνισον λέγει κύριος και ποίει κατά πάντα όσα εντέλλομαί σοι 22φωνή πολέμου και συντριβή μεγάλη εν γη Χαλδαίων 23πως συνεκλάσθη και συνετρίβη η σφύρα πάσης της γης πως εγενήθη εις αφανισμόν Βαβυλών εν έθνεσιν 24επιθήσονταί σοι και αλώση Βαβυλών και ου γνώση ευρέθης και ελήφθης ότι τω κυρίω αντέστης 25ήνοιξε κύριος τον θησαυρόν αυτού και εξήνεγκε τα σκεύη οργής αυτού ότι έργον τω κυρίω θεώ των δυνάμεων εν γη Χαλδαίων 26ότι εληλύθασιν οι καιροί αυτής ανοίξατε τας αποθήκας αυτής ερευνήσατε αυτήν ως σπήλαιον και εξολοθρεύσατε αυτήν μη γενέσθω αυτής κατάλειμμα 27αναξηράνατε πάντας τους καρπούς αυτής και καταβήτωσαν εις σφαγήν ουαί αυτοίς ότι ήκει η ημέρα αυτών και καιρός εκδικήσεως αυτών 28φωνή φευγόντων και ανασωζομένων εκ γης Βαβυλώνος του αναγγείλαι εν Σιών την εκδίκησιν παρά κυρίου θεού ημών εκδίκησιν ναού αυτού 29παραγγείλατε επί Βαβυλώνα πολλοίς παντί εντείνοντι τόξον παρεμβάλλετε επ΄ αυτήν κυκλόθεν μη έστω αυτής ανασωζόμενος ανταπόδοτε αυτή κατά τα έργα αυτής κατά πάντα όσα εποίησε ποιήσατε αυτή ότι προς τον κύριον αντέστη θεόν άγιον Ισραήλ 30διά τούτο πεσούνται οι νεανίσκοι αυτής εν ταις πλατείαις αυτής και πάντες οι άνδρες οι πολεμισταί αυτής ριφήσονται εν τη ημέρα εκείνη λέγει κύριος 31ιδού εγώ προς σε υπερήφανε λέγει κύριος ο θεός των δυνάμεων ότι ήκει η ημέρα σου και ο καιρός εκδικήσεώς σου 32και ασθενήσει η ύβρις σου και πεσείται και ουκ έσται ο ανιστών αυτήν και ανάψω πυρ εν τω δρυμώ αυτής και καταφάγεται πάντα τα κύκλω αυτής 33τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων καταδεδυνάστευνται οι υιοί Ισραήλ και οι υιοί Ιούδα άμα πάντες οι αιχμαλωτεύσαντες αυτούς κατεδυνάστευσαν αυτούς ότι ουκ ηθέλησαν εξαποστείλαι αυτούς 34και ο λυτρούμενος αυτούς ισχυρός κύριος παντοκράτωρ όνομα αυτώ κρίσιν κρινεί προς τους αντιδίκους αυτού όπως εξάρη την γην και παροξύνει τοις κατοικούσι Βαβυλώνα 35μάχαιραν επί τους Χαλδαίους λέγει κύριος και επί τους κατοικούντας Βαβυλώνα και επί τους μεγιστάνας αυτής και επί τους συνετούς αυτής 36μάχαιραν επί τους μάντεις αυτής και άφρονες έσονται μάχαιραν επί τους μαχητάς αυτής και παραλυθήσονται 37μάχαιραν επί τους ίππους αυτών και επί τα άρματα αυτών και επί τον σύμμικτον τον εν μέσω αυτής και έσονται ως γυναίκες μάχαιραν επί τους θησαυρούς αυτής και διαρπαγήσονται 38επί τω ύδατι αυτής επεποίθει και καταισχυνθήσονται ότι γη των γλυπτών εστι και εν ταις νήσοις κατεκαυχώντο 39διά τούτο κατοικήσουσιν ινδάλματα εν ταις νήσοις και κατοικήσουσιν εν αυταίς θυγατέρες σειρήνων ου μη κατοικηθή ουκέτι εις τον αιώνα ου δε μη κατασκηνωθήσεται έως γενεάς και γενεάς 40καθώς κατέστρεψεν ο θεός Σόδομα και Γόμορρα και τας ομορούσας αυταίς είπε κύριος ου μη κατοικήσει εκεί άνθρωπος και ου μη παροικήσει εκεί υιός ανθρώπου 41ιδού λαός έρχεται από βορρά και έθνος μέγα και βασιλείς πολλοί εξεγερθήσονται απ΄ εσχάτου της γης 42τόξον και εγχειρίδιον έχοντες ιταμός εστι και ου μη ελεήση η φωνή αυτών ως θάλασσα ηχήσει εφ΄ ίπποις ιππάσονται παρεσκευασμένοι ώσπερ πυρ εις πόλεμον προς σε θυγάτηρ Βαβυλώνος 43ήκουσε βασιλεύς Βαβυλώνος την ακοήν αυτών και παρελύθησαν αι χείρες αυτού θλιψις κατεκράτησεν αυτού ωδίνες ως τικτούσης 44ιδού ώσπερ λέων αναβήσεται από του Ιορδάνου εις τόπον Αιθάν ότι ταχέως εκδιώξω αυτούς απ΄ αυτής και πάντα νεανίσκον επ΄ αυτήν επιστήσω ότι τις ώσπερ εγώ και τις αντιστήσεταί μοι και τις ούτος ο ποιμήν ος στήσεται κατά πρόσωπόν μου 45διά τούτο ακούσατε την βουλήν κυρίου ην βεβούλευται επί Βαβυλώνα και λογισμούς αυτού ους ελογίσατο επί τους κατοικούντας γην των Χαλδαίων εάν μη διαφθαρή τα αρνία των προβάτων αυτών εάν μη αφανισθή νομή απ΄ αυτών 46διοτι από φωνής αλώσεως Βαβυλώνος σεισθήσεται η γη και κραυγή αυτής εν έθνεσιν ακουσθήσεται